Առաջինը, ինչը պետք է գատնի պահել՝ հետագայում իրականացվող պլաններն են: Լռեք մինչև այն ժամանակը, մինչև ամենը կատարվի: Մեր յուրաքանչյուր մտքեր ոչ միայն իդեալական չեն, դրանցում կան նաև շատ թույլ կողմեր, որոնց հարվածելն ու քանդելը  շատ հեշտ է:

Երկրորդը՝ բարեգործություն անելուց հետո չի կարելի հայտնել բոլորին: Բարեգործությունը մեր ժամանակակից աշխարհում հազվադեպ  հանդիպող քայլ է, այդ պատճառով այդ պետք է գատնի պահվի: ՄԻ գեվցքե ձեզ մյուսների ներկայությամբ: 

Երրորդ՝ մի պատմեք ձեր սահմանափակ կյանքի մասին: Ոջ ու ձախ մի խոսեք սնունդի, հագուստի կամ սեռական կյանքի պակասի մասին: 

Չորրորդ՝ իմաստունները խորհուրդ չեն տալիս խոսել քաջության և հերոսության մասին: Ոմանք ի վերուստ են փորձություններ ստանում, ոմանք՝ ներքուստ: Արտաքին փորձությունները երևում են, այդ պատճառով էլ մարդիկ պարգևներ են ստանում: Ներքին փորձությունները հաղթահարելը ոչ ոք չի տեսնում և պարգևներ դրա համար ոչ ոք չի ստանում: 

Հինգերորդ՝ իմաստունները խորհուրդ են տալիս չխոսել հոգևոր գիտելիքների մասին: Հոգևոր գիտությունը տարբեր աստիճաններ ունի: Այն պետք է բացահայտվի միայն որոշակի աստիճանի հասնելուց հետո: 

Վեցերորդ՝ չի կարելի խոսել տանը եղած կոնֆլիկտների և խնդիրների մասին: Հիշեք՝ որքան քիչ խոսեք ընտանիքում  խնդիրների մասին, այդքան ամուր և հաստատուն կլինի այն: 

Յոթերորդ՝ իմաստունները խոհուրդ են տալիս տգեղ բառեր չարտահայտել, որոնք լսեք եք օտար մարդկանցից: Կարելի է փողոցում փոշոտել կոշիկները, բայց հնարավոր է նաև աղտոտել միտքը: Այն մարդը, ով դրսից եկել է և արտահայտում է այն, ինչ լսել է, չի տարբերվում այն մարդուց, ով եկել է տուն և չի հանել կոշիկները: