Մարդու հիշողությունը անսահմանափակ հնարավորություններ ունի: Այդ մասին վկայում են փաստերը, որոնք հայտնի են մարդկությանը դեռևս հնագույն ժամանակններից: Գիտնականները կարծում են, որ հնագույն մարդկանց հիշողությունը ավելի զարգացած է եղել:

Նախքան տպագրական մեքենանաների ստեղծվելը, գրքերը ձեռագիր էին գրում: Այդ ժամանակ մարդիկ ավելին էին պահանջում իրենց հիշողությունից, քան հիմա: Օրինակ` փիլիսոփա և գրող Սենեկան կրկնել է 2000 բառ, որը նա լսել է միայն մեկ անգամ: Իսկ ահա նրա աշակերտներից մեկը միշտ հիշում էր այն ամենը, ինչ լսում էր: Ռազմական առաջնորդ և նշանավոր գործիչ Ֆեմիստոկոլը անգիր հիշում էր Աթենքի 20.000 բնակիչներին:

Ալեքսադր Մակեդոնացու բանակում շուրջ 30.000 զինվոր կար: Նա գիտեր նրնացից յուրաքանչյուրին և անունով և արտաքինով: Մոսկվայի կոնսերվատորիայի պրոֆեսոր Ֆ. Բուզոնին անհվանական հիշողություն ուներ: Նա անգիր կարողանում էր հիշել ցանկացած երգ, որ լսում էր: Ամերիկացի շախմատիստ Փոլ Մորֆին կարողանում էր խաղալ շախմատ առանց շախմատային տախտակին նայելու: